Początkowo interesowała mnie antropologia religii oraz badanie społecznego aspektu gier komputerowych. Mój pierwszy tekst (opublikowany w 2001 roku) dotyczył tego w jaki sposób Internet, wbrew rozpowszechnionej wówczas opinii, wcale nie znosił, ale wręcz wzacniał, wspólnoty narodowe. Pisałem też o tym jak wizja „zderzenia cywilizacji” po raz pierwszy została sformułowana przez twórcę strategicznych gier komputerowych Sida Meiera w nie, jak to się zwykle przyjmuje, przez socjologa Samuela Huntingotna. W 2004 roku opublikowałem też jedną z pierwszych analiz politycznej genezy kultu Jana Pawła II w Polsce. Napisałem również analizę związku między rozwojem Radia Maryja, suburbanizacją i ewolucją polskiego katolicyzmu po II Soborze Watykańskim.

O tym, czym jest dla mnie antropologia, pisałem w 2009 roku na łamach „Critique of Anthropology”. Opublikowałem również tekst o tym jak uprawiać antropologię w dużym mieście oraz w jaki sposób miasto jest dla mnie skalą (przestrzennym horyzontem ludzkiej sprawczości) i w jaki sposób skala może być przedmiotem badań antropologicznych. Pisałem również o roli „cielesnej nieświadomości” w badaniu miasta i przestrzeni. Mój doktorat dotyczył urbanizacji pańszczyźnianych form nierówności po tym, jak Polska z kraju rolniczego stała się po 1945 krajem zurbanizowanym.

Antropologię również wyróżnia metodologiczny kosmopolityzm. W 2014 wraz z kuratorką sztuki Anną Ptak zredagowałem numer specjalny kwartalnika Res Publica Nowa pt. „Polityka ciekawości” – w której zastanawialiśmy się jakie są i skąd biorą się źródła zbiorowego zainteresowania poszczególnymi miejscami (i brak ciekawości innymi) oraz czy podróże wciąż kształcą. Przetłumaczyliśmy fragmenty eseju Davida Harveya o kosmopolityzmie i „banalnej geografii zła”, Michaela Taussiga (po raz pierwszy po polsku) o trzecim zmyśle oraz rozdział z książki „London Orbital” Iaina Sinclaira. Pisarz Daniel Kalder napisał specjalnie dla nas reportaż ze Stambułu.